Porzucona,
Pozostawiona pośród szarej barwy myśli.
Pośród dennych kropel deszczu, mglistych ulic.
Tam, w zabieganym świecie rzekomej dorosłości pełnym żalu, smutku, złości i rozpaczy.
W miejscu pozbawionym kreatywności, radości z życia czy głupiej rodzicielskiej miłości.
Choć tli się w niej jeszcze iskierka nadzieji, ona wie, że już za późno.
Ona wie, że to już nigdy nie wróci.
Czuje sie wszystkiemu winna, choć to nie ona zgrzeszyła.
To nie ona wszystko zostawiła.
To nie ona to porzuciła...
Dziś pozostawi wszystko w tyle.
Wszystko co osiągnęła i co chciała osiągnąć.
Ma nadzieję, że kiedyś powróci, lecz szanse są marne.
Jedyne czego pragnie, to by ślady jej prawdziwego 'ja' nie zostały zatarte.
Czy coś chcę powiedzieć?
Tylko...
Jedno,
"Dziękuję".
 |
| A: Yuumei |
